"شخصیت داریوش بزرگ"
عظمت و اقتدار داریوش موجب حیرت بسیاری از مورخین گشته است؛ به گونه ای که برخی از ایشان باور ندارند که 2500 سال پیش فردی پادشاهی میکرده که از همه نظر یعنی چه نظامی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی عمرانی، و … تا این حد به کمال رسیده بوده باشد و هیچ گاه مرتکب تصمیم و انتخابی اشتباه نشده باشد، و در همسایگی با وحشی ترین اقوام تاریخ، دارای چنان فکری باز و ضمیری روشن بوده که حتی امروز نیز برخی حکام سرزمین های مختلف از وی الگو برداری می کنند؛ مانند رایگان و اجباری بودن تحصیلات برای عموم مردم کشور! چه بسا اگر کتیبه بیستون و نوشته های هرودوت نبود این مورخین داریوش را افسانه ای بیش نمی پنداشتند! شاید کمتر پادشاهی در بدو سلطنت خود به قدر داریوش با مشکلات عدیده و طاقت فرسا رو به رو شده باشد، با این وجود، داریوش به واسطه اراده پولادین و قوت نفس بر تمامی مشکلات فائق آمد. در واقع داریوش شاهنشاهی ایران را از نو تأسیس کرد و کشور را تبدیل به نیرومندترین، ثروتمندترین و آبادترین سرزمین زمان خود کرد. داریوش بزرگ سعی کرده که در کتیبه های خود نامی از کوروش بزرگ نیاورد (مگر چند بار به اجبار و تنها به عنوان بنیانگذار سلسله هخامنشی) و به اعتقاد مورخین، وی آثاری از پادشاهان پیشین را نابود کرده است… داریوش شاه در مقابله با شورشیان و مغلوبین شدت عمل به خرج می داد و مانند کوروش، نرم رو نبود… همگان می باست در برابر داریوش بله قربان گو می بودند؛ داریوش شاه در کتبیه بیستون اذعان میکند که شورشیان را به شکل فجیعی به قتل رسانده است تا عبرت سایرین گردد. وی حتی از سردمدراران حکومتی خود با عنوان "بندگان من" یاد می کند و نه یاران من....
برخی از مورخین داریوش را "مستبد مصلح" نامیده اند.

اروپای نوخاسته با آنهمه پیشرفت‌های مادی هنوز زبانش در بند مذکر و مؤنث و نوتر و آرتیکل … و املاء و آکسان و نقص خط گرفتارست و کتاب‌های لغت از روی کمال احتیاج انباشته از کلمات زبان‌هایی است که به اصطلاح خودشان آن‌ها را مرده نامیده‌اند …

زبان فارسی در ظرف چند هزار سال پس از پیمودن چند مرحله از مراحل سخنگویی در یک سرزمین پهناور و پرجمعیتی در پرتو دین و دولت و صنعت بدین صورت سهل و ساده درآمده و همه‌ی آثار این مراحل در دستت … در قرن هشتم میلادی دامنه‌ی زبان فارسی از اواسط آسیا تا کنار مدیترانه کشیده می‌شده و اکنون هم یک نفر سمرقندی و بخارایی و کابلی و کشمیری و کرمانشاهی با وجود بُعد مسافت با لهجه‌ی مخصوص خود می‌توانند همدم و همنشین یکدیگر باشند. همچنین هیچ لهجه و زبانی در این سرزمین‌های وسیع آسیای غربی یافت نمی‌شود که در سبک و اصطلاحات دینی و علمی‌ و دیوانی آن تأثیری از فارسی و دست ایرانی نبینیم …. یک کودک و یا یک بیسواد فارسی زبان چند برابر یک کودک یا یک بیسواد زبان‌های دیگر کلمه برای ادای معانی در اختیار دارد … همچنین می‌بینیم که بیسوادان و کم‌سوادان فارسی زبان در جمله بندی غلط‌های صرفی و نحوی که در زبانهای دیگر عادی و شایع است نمی‌کنند.

ابن سينا نابغه مشرق زمين
ابوعلی سینا معروف به شیخ الرئیس، یكی از بزرگترین و معروفترین فیلسوفان ایران و جهان اسلام می‌باشد كه تاثیر وافری بر فلسفه و نظریات فلسفی نهاده است. آثار و دیدگاه او بسیاری از مسائل و پیچیدگی‌های فلسفه اسلامی را حل نمود. تاثیر ژرف و عمیق رویكرد و نظریات ابن سینا بر فلسفه اسلامی و فلسفه قرون وسطی چنان بود كه موجب شهرت و نفوذ رهیافت‌های وی در شرق و غرب شد.
ابن سینا تلاش نمود تا به صورت منطقی و مستدل، مفاهیم فلسفی را با آموزه‌های قرآن در آمیزد و فلسفه واحد و مستحكم بر پایه الهیات بنیان نهد. او در دیدگاه و نظریاتش، از آثار كندی و فارابی تاثیر پذیرفته بود و بسیاری از مباحث و مسائل مطرح در آثار این دو فیلسوف را مورد تحلیل و تشریح قرار داده است و در بسیاری از مسائل و قضایای فلسفی راهكارهایی پیدا نمود كه بعدها مورد استفاده فلسفه بعدی قرار گرفت.
فلسفه ابن سینا بر حكمت مشاء تكیه دارد و در تمام آثار و نوشته هایش، جدیت اسلوب قابل رویت است. بوعلی سینا تلاش نمود تا شعبه‌های مختلف علوم فلسفه را در سلسله محكم و استوار مقید كند و روابط ضروریه آنها را به یكدیگر نشان دهد.
بسیاری از اصول فلسفه ابن سینا با نظریات متكلمین اسلامی مطابقت دارد، او در باب قدمت عالم با حكما نیز موفق است و علم خداوند را بر تمامی اموری متعلق می‌داند. مسئله روح در فلسفه وی، دارای دقت خاصی است كه ارواح بشری باقی است. وی بین روح آدمی و عقل اولیه ارتباط طبیعی برقرار نموده و روح را دارای علم و شناختی مجزا از عقل می‌داند.

آرتمیـــــس نخستین و تنها بانوی دریاسالار جهان

آرتمیـس یا آرتمیـز در لغت به معنی راست گفتار بزرگ است. او نخستین و تنها بانوی دریاسالار جهان است. تاریخ نویسان یونان او را در زیبایی و برجستگی و متانت سرآمد همه زنان آن روزگار نامیده‌اند.
آرتمیس Artemis نخستین زن دریانورد ایرانی است که درحدود ۲۴۸۰ سال پیش فرمان دریاسالاری خود را از سوی خشایارشاه هخامنشی دریافت کرد. در سال ۴۸۴ پیش از میلاد فرمان بسیج دریایی برای شرکت در جنگ با یونانیان توسط خشایارشا هخامنشی صادر شد. آرتمیس فرماندار سرزمین کاربه با پنج فروند کشتی جنگی که خود فرماندهی آنها را در دست داشت به نیروی دریایی ایران پیوست. در این نبرد ایران موفق به تصرف آتن شد. در این نبرد نیروی زمینی ایران از ۸۰۰ هزار پیاده و ۸۰ هزار سواره تشکیل شده بود. نیروی دریایی ایران دارای ۱۲۰۰ کشتی جنگی و ۳۰۰ کشتی ترابری بود.
همچنین آرتمیس در سال ۴۸۰ پیش از میلاد در جنگ سالامین Salamine که بین نیروی دریایی ایران و یونان درگرفت شرکت داشت و دلاوری‌های بسیاری از خود نشان داد و با ستایش دوست و آشنا روبرو شد. او در یکی از دشوارترین شرایط در جنگ سالامین، با دلیری و بی‌باکی کم مانند توانست بخشی از نیروی دریایی ایران را از خطر نابودی نجات دهد و به همین دلیل به افتخار دریافت فرمان دریاسالاری از سوی خشایارشاه رسید. او به خشایارشاه پیشنهاد ازدواج نیز داد که بدلایلی این پیوند صورت نگرفت.
در سال‌های دهه شصت میلادی (دهه چهل خورشیدی) نیروی دریایی ایران، برای نخستین بار ناو شکن بزرگی را به نام یک زن نام گذاری کرد و او "آرتمیس" بود. ناو شکن آرتمیس در دوران خدمت "دریاسالار فرج الله رسایی" به آب انداخته شد و سال‌ها بر روی آبهای خلیج همیشه فارس پاسدار سواحل ایران بود.

شاپور چشم به جهان نگشوده پادشاه بود و چون ۱۶ ساله شد زمام کشور را به دست گرفت. برخی از مورخان به او لقب کبیر را داده‌اند، اگر انوشیروان در این سلسله نبود مسلما او نقطهٔ اوج قدرت ساسانیان بود. شاپور در ابتدا از قدرت درباریان، که از زمان کودکی او اختیارات بسیاری داشتند کاسته و از مرزهای عرب نشین دفاع کرد، تصرف بحرین، در زمان او اتفاق افتاد، ظاهراً شاپور در طی جنگ با اعراب کتف هایشان را سوراخ می‌کرد، از این رو او را «ذوالاکتاف» می‌خواندند. 
با مرگ قسطنطین و تیرداد امپراتوران روم و ارمنستان شاپور بر سر ارمنستان با روم جنگید و بدین ترتیب ارمنستان دوباره دست ایران افتاد ، پس از این کار او اعراب و بت پرستان ساکن ارمنستان را تحریک به حمله به روم کرد، آن‌ها موقتاً شکست خوردند.
شاپور خود به روم حمله و نصیبین را محاصره کرد ولی از عهده تصرف نصیبینبر نیامد با این حال سپاه روم را در دشت شکست داده بود و در این زمان با ارمنستان پیمان دوستی بست. شاپور در سال ۳۴۲ میلادی به بین النهرین حمله و در سنجار کنونی با سپاه کنستانتینوس رو در رو شد. رومیان در این نبرد شکستی سخت خورده و قتل عام شدند . 
او زمانی که پیروزی بر نصیبین را نزدیک می‌دید خبر رسید که کوشانیان کوچک و هیاطله خیون‌ها بر مرزهای شرقی حمله بردند او مدت ۷ سال با آنان جنگید تا توانست بر آنان پیروز شود . پس از بازگشت از مرزهای شرقی بار دیگر بر ارمنستان تاخت و سرزمین‌های بسیاری را تصرف کرد؛ اما سرانجام شکست خورد. 
او قانونی وضع کرد که دیگر مسیحیت در ایران ممنوع باشد. اگر بعضی خشم‌هایش را نادیده بگیریم او پادشاهی قدرتمند و با اراده بوده‌است.

بنیان گذار تروریسم"
پایه گذار نخستین گروهک تروریستی جهان حسن صباح بود. این مرد باهوش و دانا در طول مدت زندگی خود تشکیلات عظیم و سازمان یافته بسیار منظمی را بنیاد نهاد. یکی از اقدامات وی ایجاد قلعه های آموزشی در نقاط مختلف ایران بود که در آن قلاع به تربیت و پرورش نیروهای فدائیان مطلق پرداخته می شد. فدائیان مطلق آموزش می دیدند که چگونه دشمنان را غافل گیر کرده و تنها با یک یا دوضربه به قتل رسانده بگریزند. آنان همیشه جوهر تریاک همراه خود داشتند تا در صورت دستگیری زنده به دست دشمن نیفتند. فدائیان مطلق از آگاهان بودند، وضع مالی خوبی داشتند و به هر لباس و کسوت در می آمدند تا در انجام مأموریت پیروز گردند. آنان بعد از اینکه جهت انجام مأموریت از قلعه خارج می شدند دارای نام مستعار می شدند که فقط رئیس قلعه از آن خبر داشت. فدائی مطلق ابتدا باید مقطوع النسل میشد تا هیچ گاه هوی و هوس بر او غلبه نکند و وی را از انجام مأموریت باز ندارد. در این که مثله کردن یک مرد و او را برای همیشه از عشق محروم کردن ، بر خلاف انسانیت است تردیدی وجود ندارد. اما نتایجی که فرقه باطنیه ( مکتب حسن صباح) از خواجه کردن فدائیان مطلق میگرفت نشان میدهد که نظریه سران آن فرقه بی پایه و اساس نبوده است. چون هرگز اتفاق نیفتاد که یک فدائی مطلق هنگامی که برای انجام کاری میرفت دچار تردید شود و از نیمه راه برگردد یا بگریزد و در شهری سکونت نماید که دست پیروان فرقه باطنیه به آنها نرسد. این روش موقتی نبود بلکه مدت یک قرن به طول انجامید....
(خداوند الموت/ پل آمیر)

برای نخستین بار در میان لوح های تخت جمشید لوحی یافته شده که نشان می دهد زبان و نگارش فارسی باستان برای ضبط و ثبت امور روزمره نیز به کار می رفته. تا پیش از این، تصور بر این بود که این نگارش تنها برای سنگ نوشته ها ی کاخها یا نگارش روی وسایل بسیار ارزشمند یا دستوراتی که به نوعی با امور شاهی یا کاخ مرتبط است به کار می رفته. این لوح یکی از لوح های آسیب دیده ی مجموعه لوح های تخت جمشید است که اکنون در دانشگاه شیکاگو نگهداری می شود. متن لوح نشان می دهد که شامل دستوری ادرای برای پرداخت 600 کوارتز در قبال کالایی که هنوز مشخص نشده (واژه ی نشان دهنده ی کالا هنوز رمز گشایی نشده) به پنج روستا در نزدیکی تخت جمشید در سال 500 پیش از میلاد بوده. بنا به گفته ی Gil Stein اکنون می توان دید که ایرانیان در مرکز امپراتوری هخامنشی از زبان و نگارش فارسی برای امور روزمره نیز استفاده می کرده اند. نوشته های فارسی باستان نوشته های نخستین خط میخی ای بود که بین سالهای 1800 تا 1845 رمزگشایی شد و با این رمزگشایی متخصصان دریافتند که این زبان، نیای زبان فارسی امروزین است و با زبان سانسکریت در یک خانواده ی زبانی قرار دارد.
آرشیو لوح های تخت جمشید شامل دهها هزار لوح گلی با نگارش ایلامی، زبان بومی ایران که از دوهزار سال پیش از هخامنشیان در آن بخش رواج داشته، و همچنین شامل صدها لوح به زبان آرامی ، زبانی از دسته ی سامی که از دوره ی امپراتوری آشور و بابل برای ثبت استفاده می شده، است. علاوه بر این، در این آرشیو هزاران لوح بدون نگارش به صورت مهر وجود دارد.
بیشتر کاتبان اطراف تخت جمشید می توانستند به بیش از یک زبان بنوبسند و بخوانند و این لوح ممکن است که فقط تجربه ای بی هدف از یکی از این کاتبان باشد ولی در عین حال این امکان نیز هست که یافت این لوح آغازی برای یافتن الواح بسیاری در این زمینه باشد. همچنانکه تا پیش از 1933 تنها یک لوح از دوره ی هخامنشی به زبان ایلامی یافته شده بود ولی پس از کشف الواح تخت جمشید هزاران لوح به ایلامی کشف شد. به همین دلیل احتمال آن می رود که این لوح نیز نخستین لوح یافته شده از دسته ی بزرگی از الواح حاوی دستورات اداری به زبان فارسی باستان باشد.
از آنجا که لوح دیگری از این نوع به زبان فارسی باستان هنوز یافته نشده، سعی می شود که از مقایسه ی این لوح با الواح یافته شده ی همراه با با این لوح به زبان های آرامی و ایلامی، برای درک درست نوشته های لوح استفاده شود. یافتن این لوح آنقدر با انتظارات پیشین باستان شناسان متفاوت بود که اگر در میان آرشیو لوح های تخت جمشید دانشگاه شیکاگو یافته نشده بود، در مورد صحت آن تردید ایجاد می شد. کشف این لوح نشان می دهد چه اندازه مهم است که همه ی الواح تخت جمشید در کنار هم نگه داشته شوند زیرا هنوز کشف هایی اینچنینی در جریان است و درک معنای هر بخش و کشف معنی آن با ضریب اطمینان بالا وابسته به امکان مقایسه ی هر لوح جدید با لوح های دیگر ِ این مجموعه و سیستم اطلاعات تمام آرشیو است.
کشف این لوح ابتدا در نوامبر سال 2006 در کنفرانسی در کالج فرانسه و مرکز پاریس دانشگاه شیکاگو اعلام شد و پس از آن مقاله ی مفصل تری به نویسندگی Stolper و Jan Tavernier از دانشگاه Leuven بلژیک در همین زمینه منتشر شد.

شاهنامه حکیم فردوسی، یکی از عظیم ترین کتاب های جهانی، اثری است که در فراز فرهنگ جهانی جا گرفته است.
شاهنامه را نسب نامه ملت آریایی می توان خواند. در وجود شاهنامه است کـه فـارسـی زبانان، ریشـه های ژرف خـویش را در هـستی در می یابند و بر خـویش می بالنـد که چنـین دستـاورد پرارزشی را برای فرهـنگ جـهانی به ارمـغان آورده انـد. تاجیکستان که از سرزمین های قلمرو زبان فارسی است، از گذشته های دور تا امـروز، گوشه ای از وطن شاهنامه و شاهنامه خوانی محسوب می شود.
امروز هم مردم تاجیک، شاهنامه می خوانند و شاهنامه خوان ها را با شوق زیاد گوش میدهند.
آنها در مهمان خانه ها، محفل های ادبی و همچنین از طریق صفحه تلویزیون و امواج رادیو با شنیدن داستان های شاهنامه که به وسیله شاهنامه خوان ها خوانده می شود، شب های دراز زمسـتان را سپری می کنند. امروز هم مردم تاجیک برنامه شاهنامه خوانی رادیوی تاجیک ـ که شادروان لایق شیرعلی، شاعر معاصر تاجیک، آن را به عهده داشت ـ را باشوق تمام گوش می دهند .

واژه ی پهلوی سنمُرو( Senmurv) نام یکی از موجودات افسانه ای ایران است. سنمرو موجودی است نیمه پرنده و نیمه پستاندار که چون پستانداران به فرزند خود شیر می دهد و در بسیاری از آثار ساسانی به صورت ترکیبی از اژدها و طاووس کشیده شده است. او که دوست انسان و دشمن هر نوع مار و نیروی شیطانی است، بر بالای درختی لانه دارد که دانه های آن بیماری و بدی را از وجود انسان دور می کند.

در افسانه های اخیرتر فارسی مانند شاهنامه ی فردوسی پرنده ی افسانه ای سیمرغ را می بینیم که در بالاترین قله ی رشته کوه البرز خانه دارد. سیمرغ شاهنامه پنجه های شیر، پر طاووس، دم مار مانند و سر شیر مانند دارد. اوست که زال پدر رستم را پرورش می دهد و با پر افسانه ای خود که درمان کننده ی زخم هاست زاده شدن رستم را آسان می کند.

- کهن‌ترین سند مکتوب از زمان پادشاهی کوروش بزرگ هخامنشی
- کهن‌ترین منبع بازگویی غلبه کوروش بر سرزمین‌های دیگر و از جمله تصرف بابل
- کهن‌ترین راوی حمله‌های متقابل آستیاگ و کوروش، معرفی آستیاگ به عنوان آغازگر نبرد و سپس سقوط آستیاگ، آخرین پادشاه مادی و پایان شاهنشاهی ماد
- بازگویی رویدادهای سال‌های پادشاهی آخرین شاه بابل و پایان همیشگی استقلال آن.

ظرفی شش هزار ساله در نزدیکی تخت جمشید

شکل پائین یک ظرف سفالین به ارتفاع 15.8 سانتی متر و قطر دهانه ی 27 سانتی متر را که متعلق به شش هزار سال پیش است نشان می دهد. این ظرف در سایت باستانی تل باکون در نزدیکی تخت جمشید کشف شده و اکنون در موزه ی بریتانیا قرار دارد. سفالگری های پیش-تاریخی متعلق به 4000 سال پیش از میلاد در این ناحیه غالبا دارای نقش و تصاویری بر بخش بیرونی کاسه ها بودند. این طرح ها شامل شکل های مارپیچ و طرح های شماتیک با نمای موجوداتی با بدن انسان و سر پرنده بودند. البته در دوره های بعدی، تولید انبوه ظروف سفالین موجب کاهش طرح های تزیینی و نقاشی بر روی سفال ها شده بود.

کاخ تچر
کاخ تَچَر، کاخ تچرا، تالار آینه یا کاخ اختصاصی داریوش بزرگ به معنای خانه زمستانی از نخستین کاخ‌هایی است که بر روی صفه تخت جمشید کشف گردید. سنگ‌های این کاخ، خاکستری است به طوریکه عکس آدمی در آن می‌افتاده و به همین جهت در این اواخر آن را آینه خانه و یا تالار آینه هم می‌خواندند. بر روی دیواره‌های پلکان این کاخ نقوش گوناگونی دیده می‌شود. از شاهان هخامنشی داریوش اول، خشایارشا و اردشیر سوم کتیبه‌هایی در این کاخ به جای مانده‌است. پس از هخامنشیان و در دودمان‌های بعدی، اشخاصی مثل شاپور دوم، عضدالدوله دیلمی، بهاءالدوله دیلمی، علی آق‌قویونلو و سلطان ابراهیم میرزا تیموری از خود کتیبه‌هایی در این کاخ بر جای گذاشته‌اند.

اصولاً اعتقاد به دوره آخرالزمان و انتظار منجی (فتوریسم) عقیده­ ای است که در کیشهای آسمانی؛ یهود، زرتشت، مسیحیت و مدعیان نبوت عموماً و دین اسلام خصوصاً، به مثابه یک اصل مسلّم، مورد قبول واقع شده است. شور و التهاب انتظار موعود آخرالزمان، در تاریخ پرفراز و نشیب این ادیان موج می­زند.
یهودیان، مسیحیان و زرتشتیان در سراسر تاریخ محنت­ بار خود هرگونه خواری و شکنجه را به این امید بر خود هموار کرده ­اند که روزی مسیحا و یا سوشیانت خواهد آمد.
از نگاه زرتشتیان، موعود مزدیسنا سوشیان نامیده می­شود. اینان منتظر سه موعود هستند و میان هر یک از آنها هزار سال فاصله قرار داده شده است. آنان طول جهان را دوازده هزار سال تقسیم کرده­اند، که مجموعاً به چهار مقطع سه هزار ساله تقسیم میگردد. در چهارمین دوره سه هزار ساله، دهمین هزاره عهد سلطنت روحانی پیغمبر ایران، زردتشت شمرده می شود. در آغاز هر یک از هزاره یازدهمین و دوازدهمین، دو تن از پسران زردتشت ظهور خواهند نمود. در انجام دوازدهمین هزاره، پسر سوم یعنی سوشیانت پدیدار گشته، جهان را نو خواهد نمود، مردگان را برمی­انگیزد و قیامت و جهان معنوی خواهد آراست (به سه پسر زردتشت که در آخرالزمان تولد یابند، سوشیانس نام داده­اند، گرچه به صورت خاص این اسم برای تعیین آخرین موعود تخصیص یافته است).
در کتاب زند که از کتب مقدس زرتشتیان است، پس از آنکه مقداری پیرامون شیوع فساد در آخرالزمان گفت­وگو می­نماید و گوشزد می­کند که غالباً قوّت و شکوه با اهریمنان خواهد بود، می­گوید:
آن­گاه از طرف اهورا مزدا به ایزدان یاری می­رسد، پیروزی بزرگ از آن ایزدان میشود و اهریمنان را منقرض می­سازند… بعد از پیروزی ایزدان و برانداختن تبار اهریمنان عالم کیهان به سعادت اصلی خود رسیده، نبی آدم بر تخت نیکبختی خواهد نشست… .

نجات­دهنده پایانی، بر مبنای معتقدات یهودیان، مسیح (ماشیح) است که جهان درخشان و باشکوه آینده را می­سازد به اعتقاد همه یهودیان نجات­دهنده انسانی است همانند دیگران. اما برخوردار از جلوه و جبروت خدایی است و جهان را با نور خودش، که جلوه­ای از نور خداست، روشن خواهد کرد: بار دیگر آفتاب در روز نور تو نخواهد بود و ماه با درخشندگی برای تو نخواهد تابید زیرا که یهود نور جاودانی تو و خدایت زیبایی تو خواهد بود.

طبق روایت متواتر اسلامی، از طریق شیعه و سنی، این آیه مربوط به ظهور می­باشد.
قومها را به انصاف داوری خواهد کرد. آسمان شادی کند و زمین مسرور گردد. دریا و پری آن غرش نمایند. صحرا و هرچه در آن است به وجد آید. آن­گاه تمام درختان جنگل ترنم خواهند نمود به حضور خداوند. زیرا که می­آید، زیرا که برای داوری جهان می­آید. ربع مسکون را به انصاف داوری خواهد کرد، قومها را به امانتِ خود.

همچنین در انجیل معتبر بدین صورت آمده است:
همچنان که برق از مشرق ساطع شده تا به مغرب ظاهر می­شود ظهور پسر انسان نیز چنین خواهد شد… آن­گاه علامت پسر انسان در آسمان پدید گردد. و در آن وقت جمیع طوایف زمین سینه­زنی کنند و پسر انسان را ببینند که بر ابرهای آسمان با قوّت و جلال می­آید… آسمان و زمین زایل خواهد شد، اما سخن من هرگز زایل نخواهد شد، اما از آن روز و ساعت هیچ کس اطلاع ندارد، حتی ملائکه آسمان، جز پدر من و بس. لهذا شما نیز حاضر باشید، زیرا در ساعتی که گمان نبرید پسر انسان می آید.

از کتب مقدس این چنین برداشت می­شود که: شخصی برای اصلاح جامعه بشری و تشکیل حکومت جهانی به عنوان نجات­بخش و منجی خواهد آمد که همه انتظار او را دارند، چنان­که از تمامی عبارات کتب مقدس استفاده می­گردد. دیگر اینکه همه ملتهای جهان و تمامی مردم دنیا از او پیروی می­کنند و زیر نفوذ او خواهند رفت و او بر جهان حکومت خواهد کرد و رئیس جهان خواهد بود و سلطنت او در ربع مسکون مستقر خواهد شد. 
او از خود تکلم نمی­کند و روی هوای نفس خود حرف نمی­زند و بلکه طبق آنچه از خدای تعالی و پیامبران شنیده است سخن خواهد گفت.او وقتی بیاید مردم را به جمیع راستیها هدایت خواهد نمود. او مردم را به عدالت ملزم می­کند و خودش به عدالت داوری می­کند.قبل از آمدن او دنیا پر از ظلم و جور می­شود و سراسر جهان را ظالمین و ستمگران احاطه می­کنند.
وقتی او بیاید همه اضداد در کنار یکدیگر با صلح و صفا زندگی می­کنند و حتی درندگان و حیوانات موذی کوچک­ترین آسیبی به حیوانات اهلی نمی­زنند. او قدرتمندترین ابرقدرتها را سرکوب می­کند و به­طور کلی اشرار را از بین می­برد و اثری از آنها باقی نمی­گذارد. بعد از ظهور او صالحان و صدیقان و حلیمان وارث زمین می­شوند و جهان و آنچه در اوست به آنان تعلق خواهد گرفت.

گفتار رومن گریشمن در باره حکومت اشکانی"
ایران در زمان پارتیان،در همان حال که در برابر روم از خود دفاع می کرد،همه ی وزنه مهاجمات بدویان که برخی از آن ها از استپ های شمال شرقی و برخی از مرز های قفقاز وارد می شدند را نیز تحمل می کرد...
پایداری ایران در این جنگ ها کمکی ژرف به جهان کرد،زیرا او بود که شاید از همه ی تمدن های کهن آسیای غربی که خود یکی از بازماندگان آن به شمار می رفت ، دفاع کرد و آن ها را از نابودی نجات داد.
ایران نو با برتری بر تهاجمات خارجی ، وضع داخلی را نیز سر و سامان داد.پادشاهان اشکانی بر اثر این دو کامیابی جای ساسانیان را آماده ساختند و شاهان ساسانی از این زمینه سازی بهره مند شدند و به نوبه ی خود وحدت ملی و تمدنی را ایجاد کردند که شاید هرگز تمدن ایرانی نمایی از این برتری را ندیده بود.پس با توجه به نقش پارتیان در تشکیل شاهنشاهی ساسانی، تجدد و احیای ناگهانی ساسانیان استوره ای به نظر نمی آید.بلکه آن ها این زندگی دوباره را مدیون پارتیانی هستند که در تاریخ کمتر توجهی به آن ها شده است. پارتیان حلقه ی پیوند دادن دو تمدن هخامنشی و ساسانی پس از چندی خاموشی است. اما شور بختانه ما تنها آن ها را بانام"ملوک الطوایف"می شناسیم.اما ارزش آن ها بیش از این عبارت است و اگر آن ها نبودند شاید سرنوشت ایران به گونه ای دیگر رقم می خورد و ساسانیان هرگز به این شکوه نمی رسیدند.
گریشمن در جای دیگر کتابش درباره ی ارزش فرهنگی تمدن های به نگاه ناچیز چنین می نویسد: ((تحولات فرهنگی تدریجی،غالبا مدتی بعد از حکومت های موقتی که وجود خود را به آن ها مدیون اند آشکار می شوند))و این گویای ارزش پارتیان در زنده کردن ایران فرورفته در غرب زدگی است. هنر به اوج رسیده ی ساسانی دامنه ی گسترش خود را بیرون از مرزهای ایران نیز فراهم کرد،چنان که ما به آسانی می توانیم این الگو برداری را در قلب تمدن روم در طرح های کلیساها بینیم که به روشنی الگو برداری هنرمندان بیزانسی از هنر ساسانی نمایان است.زرگران اروپای مرکزی نیز از این تاثیرپذیری دور نبوده اند چنان که ما می بینیم در گنجینه ی اتیلا در تکه های زرین به جا مانده از شیوه های کنده کاری های ساسانیان الگو گرفته شده است،هنر ساسانی همچنین شوند الهام بخشی نقاشان آسیای مرکزی در گچ بری های سپند بودایی و نساجان مصر شد.هنری که تا چندی پیش در زیر غباری از یونانیت خاموش بود.اکنون جهان را درنوردیده بود و فرهنگ خود را به جای جای گیتی پراکنده بود. در این دوره شاهنشاهی ایران دوباره به پارس و شهر استخر بازگشت و پاسداران معبد آناهیتا دوباره ایران را به اوج خود رسانیدند.

در ابتدا درود میفرستیم بر روان پاک بزرگ مرد تاریخ ادب پارسی، فردوسی بزرگ
که به زیبایی در شاهنامه از کاوه آهنگر یاد می کند و دوباره این اسطوره بزرگ ایران باستان را می پروراند تا درس آزادگی و دادگری کاوه آهنگر را به گوش همگان برساند...
جمشید شاه ایران شاهی فرهمند است که سرانجام به خاطر خودبینی و غرور فرّه ایزدی را از دست می‌دهد و مردم که از او خسته شده بودند به اشتباه به ضحاک یا اژی‌دهاک پناه میبرند و روزگار سختی را برای خود رغم میزنند. ضحاک پسر مرداس فرمانروای دشت نیزه وران کشور بابل بود. ضحاک پسری زشت سیرت و ناپاک اما جنگنده و چابک بود، او به فریب اهریمن پدر خویش مرداس را کشت و برجای او نشست. آن گاه اهریمن به صورت جوانی نیک روی بر او ظاهر شد و خوان سالار او گشت و به بوسه ی او از شانه های آژی دهاک دو مار برآمد و باز دوباره همان جوان به صورت پزشکی بر او پدیدار شد و گفت چاره ی آن دو مار تنها سیر کردن آنها با مغز جوانان است تا این خورش اندک اندک در وجود آنها کارگر افتد و بمیرند.
به خواست مردم که از جمشید شاه ایران خسته شده بودند ضحاک به ایران حمله می کند و با کمک مردم بر جمشید پیروز می شود. در دوران حکومت ضحاک کردار نیک فرزانگان از میان رفت و کشور به کام فرو مایگان و بی فرهنگان گرفتار شد. هنر و مردمی خوار شد و دروغ و ریا ارزش شد. راستی و درستی و رادی و بزرگواری نابود شد و پستی و تبهکاری کشور گیر شد. دست ستمگران و پلیدان بر مردمان دراز گردید و هیچ کسی از بیم کشته شدن جرأت نداشت غم دل جز به راز در مکانی خلوت با نزدیک ترین کسان خود گوید. اختیار جان و شرف بزرگان و دانایان به دست عده ای دزد و نابکار و فرزندان آنها که در لباس یاران ضحاک خون آشام درآمده بودند، افتاده بود. خادمان ضحاک دوشیزگان و زنان پاکدامن ایرانی را می آلودند و جوانان پرمغز ایرانی را یا از کشور فراری می دادند و یا گرفتارشان می کردند و آنان را خوراک نیات اهریمنی ضحاک می کردند و مردم از بیم کشته شدن خاموش مانده بودند و همه سر به گریبان اندوه و درد فرو برده بودند و هیچ کس را یارای دادخواهی نبود و بدین‌ سان روزگار فرمانروایی او هزار سال به درازا می‌کشد.

مارلیک، گورستانی از تمدن و هنر ایران

کمی دورتر از رودبار در دل کوههای سرسبز و جنگل های انبوه گیلان، تپه مارلیک در جوار دره گوهر رود، چشم ها خیره می کند و البته اگر بدانی که این منطقه زمانی دور به قدمت هزاره اول قبل از میلاد پذیرای قومی هنرمند و خلاق از اهالی فلات ایران بوده است؛ چشم دلت به دیدن زیبایی های معنوی منطقه روشن تر خواهد شد.
گروهی از پژوهش گران معتقدند مارلیک از دو واژه "مار" یعنی مار و "لیک" به معنای سوراخ ایجاد شده و به دلیل انبوه مارهایی که در این تپه زندگی می کنند؛ به این نام خوانده می شود. اما بعضی واژه مارلیک را یک واژه تاریخی می دانند که از دو جزء "مارد: اقوام مارد" و "لیک به معنی قوم و عشیره" ساخته شده است. اگر این نظریه درست باشد، گنجینه مارلیک به قوم آمارد از اقوام بومی ایران تعلق دارد.
مهاجرت از مارلیک به قدری سریع و ناگهانی و احتمالا وحشتناک اتفاق افتاده که کسی فرصت بازگشت و سرقت اشیای گران بهای آن را پیدا نکرده است
اولین حفاری های باستان شناسی در مارلیک و مناطق اطراف آن در سال 1343 انجام شد و در این کاوش 53 گور که به طور منظم در کنار هم ساخته شده بود، کشف شد. در کنار اسکلت های مردگان که به پهلو، با زانوهای خمیده روی قطعه ای از سنگ آرمیده بودند، اشیای قیمیتی فراوانی به دست آمد. این موضوع ثابت میکرد که احتمالا تپه مارلیک قبرستان سلاطین و خانواده های این منطقه بوده است.
به نظر می رسد پس از این تاریخ، اقوام مارلیک این منطقه را ترک کرده اند. شباهت اشیای به دست آمده از قبرستان ب سیلک با اشیای تپه مارلیک نشان از ارتباط بین این دو منطقه دارد و صاحب نظران معتقدند که اقوام مارلیک پس از ترک ناگهانی قلمرو خود به تپه سیلک مهاجرت کرده اند.
مصون ماندن قبور مارلیک چه در طول دوران چند قرن حکومت آنها و چه پس از مهاجرت و یا از بین رفتن آنها نشان دهنده چند نکته است: نخست این که حکومت آن قدر قدرت داشته که مانع از دستبرد ساکنان به قبور شود. دوم، مهاجرت از مارلیک به قدری سریع و ناگهانی و احتمالا وحشتناک اتفاق افتاده که کسی فرصت بازگشت و سرقت اشیا را پیدا نکرده است. سومین نکته در این باره هم این که با توجه صخره ای بودن منطقه و با رشد گیاهان و مخفی شدن قبور، امکان دسترسی به آنها نبوده است.
از قبور مزبور آثار بسیار کم نظیر و گران بهایی به دست آمده که شامل آلات ادوات گوناگون، اسلحه، شمشیر، خنجر، ظروف سفالین، زیور آلات زنانه مانند سنجاق سر، گردن بند، سوزن های منقش به نقوش حیوانی و گیاهی، گوش پاک کن های طلا و برنز، ظروف آشپزخانه، دوک نخ ریسی، و جام های بسیار زیبا می باشد. این اشیا از جنس طلا یا نقره و مفرغ بوده و تزئینات روی آن بسیار زیبا و هنر مندانه انجام شده است. در میان ویرانه های مارلیک تکه پارچه هایی هم یافت شده است که نشان از قدمت صنعت پارچه بافی در این ناحیه همانند شهر سوخته می باشد.
در میان این آثار، جام مارلیک نمونه بی بدیل هنر ایرانی است که شهرت جهانی دارد.
جام های سیمین و زرین ، ظروف فاخر و نقش برجسته های ماهرانه مارلیک گنجینه ای دیگر از زیبایی و هنر ایران باستان و موید این سخن معروف است که : هنر نزد ایرانیان است و بس، از همان سپیدم دم تاریخ تا به امروز.

کرنای هخامنشی
************
یک شیپوره مفرغی که در سال 1336 خورشیدی در آرامگاه داریوش سوم پیدا شد. طول این نمونه منحصر به فرد 120 ، قطر دهانه خروجی اش 50 و قطر دهانه ورودی اش 5 سانتی متر است و هم اینک در موزه تخت جمشید استان فارس نگهداری می شود. شیپوره یاد شده به کرنای هخامنشی نیز شهرت دارد. با توجه به این که معمولاً در مقبره پادشاهان عهد باستان، اشیاء گرانقیمت و حاوی افتخار دفن می شده است، چنین به نظر می رسد کرنا در ساختار حکومتی هخامنشیان، چیزی بیش از یک ابزار موسیقایی بوده و احتمالاً نمادی از قدرت امپراطوری محسوب می شده است.

شهر باستانی «هترا» یادمان دوره اشکانیان در عراق کنونی
بازمانده‌های شهر و محوطه باستانی هَترا در ۲۹۰ کیلومتری شمال شهر بغداد و ۱۵۰ کیلومتری جنوب غرب موصل قرار دارد. هترا به همراه مجموعه عظیم بناها، تندیس‌ها، سنگ‌نبشته‌ها و دیگر یادمان‌های فراوانی که در آن به دست آمده، یکی از بزرگترین و مهمترین بازمانده‌های هنر ترکیبی ایرانی- رومی و فرهنگ و تمدن ایرانی اشکانی است. این شهر در سده دوم پیش از میلاد پایه‌گذاری شد و در سده دوم و ابتدای سده سوم میلادی به اوج بالندگی و عظمت خود رسید. هترا کامل‌ترین شهر باقی‌مانده از دوران اشکانی است و آن را یکی از بهترین نمونه‌های شهرهای محصور و مدور شرقی می‌نامند که با تیسفون و فیروزآباد در استان فارس قابل مقایسه است. هترا در ابتدای قرن بیستم توسط گروه باستان‌شناسان آلمانی حفاری شد. کاوش‌های بعدی را باستان‌شناسان عراقی در دهه‌ی پنجاه میلادی ادامه دادند. در سال 1985، سازمان یونسکو، این محوطه‌ی باستانی را در فهرست میراث جهانی به ثبت رساند. از جمله موارد اشاره شده در پرونده‌ی ثبتی یونسکو، غیرقابل نفوذ بودن هتراست که آن را به عنوان نمادی از قدرت اشکانی‌ها در برابر امپراتوری رم برجسته می‌کند. با این که از دهه‌ی نود میلادی برنامه‌های مرمتی گوناگونی برای این شهر وجود داشته، اما تهدید اصلی شهر، حفاری‌های گسترده غیرقانونی و قاچاق آثار باستانی آن است. تعداد زیادی از آثار به دست آمده از هترا، در غارت بزرگ موزه‌ی بغداد به سال 2003 میلادی دزدیده شدند و یا آسیب‌های جدی به آنها وارد شد. متاسفانه ایرانیان هترا را بکلی به دست فراموشی و بی‌توجهی سپرده‌اند و آشنایی چندانی با این آثار گرانمایهٔ ایرانی ندارند.

مشابه آرامگاه کوروش بزرگ در ترکیه (ساتراپ ایرانی)

آیا میدانستید بنای ایرانی ارزشمندی به نام آرامگاه پارسی و بسیار شبیه به آرامگاه کوروش بزرگ در ازمیر ترکیه که یکی از ساتراپهای ایران بزرگ بشمار میرفته وجود دارد؟

آرامگاه پارسی در ازمیر ترکیه و آرامگاه گور دختر در بوشهر تنها آرامگاه های مشابه مقبره کوروش بزرگ در جهان می باشد که حکایت از دفن نزدیکان کوروش هخامنشی در حوزه تمدنی ایران بزرگ دارد. باستان شناسان ترکیه اعتقاد دارند ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﻟﯿﺪﯼ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺳﺎﺗﺮﺍﭖﻫﺎﯼ ﺷﺎﻫﻨﺸﺎﻫﯽ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯽ ﺑﻮﺩه، ﺑﻪ ﺗﻘﻠﯿﺪ ﺍﺯ ﺁﺭﺍﻣﮕﺎﻩ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﺮﺍﯼ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ایرانی این بنا ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳت. ﺍﯾﻦ ﺑﻨﺎی باستانی ﺩﺭ ﻧﺰﺩﯾﮑﯽ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻓﻮﭼﺎ ﺩﺭ ﺍﺯﻣﯿﺮ ﺗﺮﮐﯿﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺑﯿﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ بومی آنجا ﺑﻪ ﺑﺮﺝ ﺳﻨﮕﯽ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺍﺳﺖ. ﺍﯾﻦ ﺑﻨﺎ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺁﺭﺍﻣﮕﺎﻩ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺑﺰﺭﮒ، ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻫﺮﻡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﺎﺧﺖ ﺁﻥ ﺍﺯ ﺳﻨﮓ ﺁﻫﮏ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ و سفیر اقتدار و فرهنگ و تمدن غنی ایران بزرگ در ترکیه امروزی بشمار میرود.

15 اسفند روز درخت کاری هر ایرانی یک درخت...
سنت درختکاري در ايران باستان
در ايران از دير باز کاشتن درخت و گياه اهميت خاص داشته و مورد توجه بوده ، چنانچه در نگاره ها و آثار باستاني مانند حجاري هاي دوره هخامنشي در تخت جمشيد نماد درخت زندگي يا سرو ديده مي شود.
کاشتن گياه و درخت هم از قديم در ايران رواج داشته چنانکه هر فرد زرتشتي به هنگام زايش و تولد فرزند خود موظف بود يک نهال ( غالباٌ درخت سرو ) را بکارد و درخت را به نام فرزند خود بنامد . همراه با بزرگ شدن نهال و درخت ، فرزند هم بزرگ و برومند مي شد. اين انديشه هنوز هم بين زرتشتيان رايج است .در اوستا ( ادبيات زرتشتي ) فروغ يا فرشته نگهبان گياه در روي زمين، خرداد امشاسپند است . خرداد همان واژه « هَئه اوروتات » اوستايي به معني جاودانگي است و گياه نمادي بر آن و نشاني از زندگي و جاودانه بودن است.

کاسه سامرا متعلق به ۴۰۰۰ سال پیش از میلاد نگهداری شده در موزه پرگامون برلین. نماد سواستیکا در مرکز آن مشخص است که نخستین و قدیمی ترین نشان موحود در جهان مربوط به تمدن سومریان است که در تمدن های بعداز خود مورد استفاده قرار گرفته است.

بی مهری به میراث فرهنگی در داخل و دزدی خزنده میراث ملی توسط کشورهای جدیدالتاسیس با نام جعلی جمهوری آذربایجان ( آران ) و تلاش جهت دزدیدن شب یلدا از سوی حکومت علی اف برای ثبت شب یلدا در یونسکو به نام جمهوری آذربایجان که چند وقت پیش کشور نو بنیاد جمهوری آذربایجان ( آران ) که به سیاست های ضدایرانی و تاریخ سازی خیالی و موهومات شهرت بین المللی دارد در اقدامی شگفت انگیز برای ثبت مراسم شب چله ایرانی (یلدا) در سازمان یونسکو اقدام کرد که با اعتراض ایران متوقف شده بود، اما گوی دوباره این اقدام از سر گرفته شده است. این درحالی است که مقامات باکو خود را مردم مردم غیور آران جدا کرده و همواره خود را ترک نژاد (تیره ای از زرد پوستان مغول) میدانند و نه ایرانی و از اعمال سیاست های ایران زدایی از کتابهای تاریخی خود دریغ نمیکنند. اما در عمل همه انرژی و پتانسیل خود را صرف سرقت نمادهای ایرانی همچون نوروز، نظامی گنجوی، چوگان، تار، مراسم شب یلدا و... به نام خود میکنند تا بدین طریق هویت و تاریخی جعلی بر اساس فرهنگ ایران بزرگ اما به نام تمدن ترک بنا سازد!!!

ایران سقوط کرد،
آذرآبادگان(آذربایجان) سقوط نکرد.
آذرآبادگان سقوط کرد
تبریز سقوط نکرد.
آذرآبادگان تنها ماند.
تبریز تنها ماند.

آيا ميدانستيد این صف نه ربطی به مدرسه دارد و نه یک بازی کودکانه است. لبخندی که این کودک به عکاس می زند، تراژدیک ترین لبخند و تراژديک ترین لحظه ای است که تاریخ می تواند به خود ببیند. او و همه کودکانی که می بینید، قرار است زنده بگور شوند. آنها ۱۸۰ هزار نفر هستند. این کادر کوچک پذیرای همه آنها نیست.اما گورهای دسته جمعی پذیرای همه آنها هستند. 27 سال از این عکس و از عملیات «انفال» در کردستان عراق گذشت. تک تک این کودکان اکنون در خاک تجزیه شده اند ولی خیلی ها هنوز از تجزیه شدن خاک می ترسند. این کودکان مسلمان هستند و کسانی که آنها را زنده به گور میکنند مسلمان و هر دو اهل تسنن فکر میکنید پس چرا ؟
چون عاقبت تفکر نژاد پرستی کشته شدن بیگناهان است عرب ها نژاد پرست خود را دشمنان نژاد ایرانی میدانند و آنها به هیچ کدام از اقوام ایرانی رحم نمیکنند و هر تفکر منحوس نزاد پرستی چه عربی، ایرانی و هر قومی و ملتی باشد محکوم است.
زنده باد انسانیت

حمله عثمانی ها (ترکیه کنونی) به خوی برای دومین بار متوالی در تاریخ
300 سال پیش است به عید نوروز یک هفته مانده آذریهای خوی برای رسومات و پذیرایی و آیین عید نوروز آماده میشوند ناگهان عثمانی ها به شهرشان حمله میکنند هشت هزار نفر از اهالی خوی کشته میشوند و تنها 3 هزار نفر زنده می مانند. . عثمانی ها 300 سال پیش عید نوروز را برای ساکنان خوی تبدیل به عزا کردند. ضجه و ناله های بازماندگان کشتارهای عثمانی، فضای شهر را دگرگون کرده بود ناله های مادران بر پیکر بى جان کودکان خود، و کودکان بر پیکر خونین مادران خوی
عثمانی ها(ترکیه کنونی) در طول تاریخ بارها به شهرهای آذربایجان نشین ایران حمله کرده اند اولین حمله عثمانی ها به خوی 500 سال پیش به دستور پادشاه عثمانی صورت گرفت و مفاد نامه برای حمله به خوی طبق دستوری که نامه اش در اسناد تاریخی موجود می باشد چنین بیان شده است:
در مورد رافضيان، مردان بايد جملگي از دم شمشيربگذرند، اناث و اطفال ذكور بايد به اسارت درآمده، اموال آنان غنيمت فاتح محسوب ميگردد. اناث و اطفال ذكور بايد به وسايلي غيراز شمشير به اسلام وادارشوند. ليكن همخوابگي با اناث قبل از آنكه به اسلام بگروند مجاز نيست.
عثماني ها پس از باریدن آتش توپهای خود بر شهر خوی بالاخره خوی را به تصرف خود درآوردند و به قتل عام هزاران نفر ازمدافعان شهر خوي و تجاوز و به اسارت گرفتن زنان پرداختند. دختران سمن سیما و زنان حورلقا و اطفال آذری ها را اسیر نموده و زیباترین آنها را به دربار شاه در استانبول و شاهزاده ها برده و بقیه را در شهرهای مختلف ترکیه فروختند. بعد از آن شاه عباس با حمله به دولت عثمانی، خوی و چند شهر را از تصرف عثمانی ها گرفت تا نزدیک به 90 سال آرامش در خوی برقرار بود تا اینکه سلطان ‌احمد سوم پادشاه عثمانی تصمیم حمله به خوی گرفت. ساکنان خوی که خاطرات بیرحمی ها و کشتار و تجاوز و غارت اموال عثمانی ها را از پدران خود شنیده بودند، غرق بیم و اضطراب گردیدند. دو راه بیشتر نداشتند یا می‌بایست بی‌هیچ مقاومت تسلیم شوند، یا اینکه با نثار جان از شهر خود دفاع نمایند. راه دوم را برگزیدند. اجداد غیرتمند ما آذری ها حاضر نشدند تسلیم شوند و با خونشان اجازه ندادند وجبی از خاک ایران به عثمانی ها داده شود. شاه عثمانی عبدالله‌پاشا کوپرولی‌زاده را همراه سپاه عظیمی به خوی و تبریز میفرستد تا اینکه در آخرین هفته اسفند ماه در چنین روزی زمانیکه آذری ها خود را برای عید نوروز آماده میکردند عثمانی ها به خوی رسیدند و شروع به محاصره و به توپ بستن خوی شدند. در اثنای محاصره که مردم رنج و عذاب عظیمی می‌کشیدند، برخی ریش‌ سفیدان ارمنی می‌خواستند که شهر را تسلیم ترکهای عثمانی نمایند اما آذریها که مخالف تسلیم بودند خشمگین شدند و ارامنه را تهدید به قتل کردند. ناچار ارمنیها خاموش ماندند. سرانجام بعد از چهل روز جنگ و مقاومت ، عثمانیها قلعه خوی را خراب کردند و وارد خوی شدند و شروع به قتل عام مردم و غارت اموال و تجاوز به مادران و دختران پاک آذری شدند. پیرها، کودکان و زنان باردار را از لبه تیغ گذراندند. سرعسکر عثمانی دستور قتل عام و نسل کشی همه مردم خوی را داد تا مقصد بعدی که تبریز است تبریزی ها بدانند که اردوی عثمانی با مردم شهری که مقاومت کنند چه معامله‌ای می‌کند. تااینکه عبدالله پاشا مانع نسل کشی ساکنان خوی میشود و میگوید چند نفری باید زنده بماند تا همین کسانیکه به عین و دیده خود قدرت ما را دیدند همه جا بگویند که اردوی عثمانی با مردم شهری که مقاومت کنند چه معامله‌ای می‌کند. بنابراین هشت هزار نفر از آذری های ساکن خوی را کشتند و تنها سه هزار نفر از آذری های خوی را زنده گذاشتند هدف اصلی عثمانی ها تسخیر تبریز بود. اما تلفاتی که در خوی متحمل شدند، و ملاحظه پایداری ایرانیان سبب شد که سردار عثمانی جرأت نکند که بلافاصله بعد از اشغال خوی به تبریز حمله نماید. آنقدر صبر کرد تا نیروی کمکی به او رسید و سه ماه بعد آغاز پیشروی به سوی تبریز نهاد. قتل عام مردم خوی به دست ترکهای عثمانی، خشم مردم تبریز و روح مقاومت را در آنان و حاکمان شهر برانگیخته بود. این بود که در آن سال عبدالله پاشا در حمله به تبریز شکست خورد... اما بارها و بارها به همدان و خوی و سلماس و ارومیه و کرمانشاه و بویژه چندین و چند بار به تبریز تاختند و کشتار وحشیانه تر از خوی را در تبریز بجای گذاشتند کشتاری که در روایات تاریخ آنرا وحشیانه ترین کشتار بعد از اسلام نامیده اند.
این کارنامه ی جنایات و تجاوزات ترکیه ای ها به اجداد ما آذری هاست که امروز عده ای خائنین به اجدادمان و وطنمان و تجزیه طلبان همین ترکیه ای ها را هم قوم با ما آذری ها می نامند. درحالیکه نمیدانند ما آذری ها چه رنج و مشقت و درد ، از عثمانی متجاوز کشیده ایم. ما آذری ها باید جلوی این سو استفاده را بگیریم نه اینکه از این سوء استفاده کنندگان حمایت کنیم. از بدو تولد تاریخ از هزاران سال پیش از زمانیکه هردوت ، اولین تاریخ نویس جهان دست به نگاشتن تاریخ گشود شهرهای آذربایجان نشین ایران در خاک و یاخته های ایران بود و تنها 17 سال از ایران جدا بود. در طول تاریخ آذریها زیر بار فریب و دروغ بیگانگان نرفتند و همواره مبارزه کردند برای احیای مشروطه یکسال تمام یونجه خوردند ولی تسلیم نشدند امروز چه شده بر قومیتم بر ما آذری ها که انقدر ساده و سطحی نه عمقی، عوام فریبی ها و گفته های کذب جدایی طلبان را می پذیرند؟؟